Sessizlikte Kaldım Şiiri - Meral Bahçetepe

Geceden kalma bir düşünceyim hâlâ,
Kafamda bin kelime, dilimde susmakla.
Bir adım atsam sanki dağlar düşer,
Bir söz söylesem dünya yerinden kayar.

İçimde çırpınan yorgun bir kuş var,
Uçmak istiyor ama rüzgâr hep ters.
Her yeni sabah bir eski dert gibi,
Güneş doğuyor ama içim hep kış.

Kaç kere vazgeçip geri döndüm ben,
Alıştığım karanlık aydınlıktan güvenli.
Kendimle kavgalı her adımımda,
Sana uzanmak istedim sessizce yine.

Ama sesin yoktu, belki de ben sustum,
Kırılmış cümlelerimle özür unuttum.
Bir arayış mıydı, yoksa son bir kaçış,
Bilmiyorum artık, sessizlikte kaldım.