Yorgunum Şiiri - İnanc Delibalta

Çınar ağaçlaırnın gölgesindemi
Hüzzamlı kaf dağının tepesindemisin
Yanar dağların sırtındamı
Sevda vaktinin dert kantarındamısın

Zülfikar kelebekler konar saçlarına
Bin bir ağıt yakılır gözlerinin ahına
Bir muamma şarkının eteğinde
Kalbi delinir yıldızların gözlerinde

Gurbet yollarına kandıralar dikilir
Güldeste mahuru sonsuzluğa bakınır
Bu yazılan hicrannamedir gözlerine
Küflü gönüller alır seni bir hiçe götürür

Karanfil misali savurursun kokunu dört bir yana
Avutursun hicranı yakarsın maverada
Ahu zar ağlarken gönlünün bekçisiyim
Aşk adına yazılan nağmelerin emekçisiyim

Ağrılar içinde titrerse ruhum
Parçalar gafleti dertli ahım
Sönerse hercai hevaalar mum gibi
Akar gider sılaya günahlar kum gibi
Mübalaa olursa gamsız sevdalar
Efsunu biter yalan olur bicanlar
Sabrın kapısında ağlarsan aşk ile
Yıkarsın hicranın bendini meşk ile
Nakış nakış işlerim sevdamı gergefine
Adın yazılıdır yürek utkunun çehresinde

Kayıp yılların mahsenini süslüyorum seninle
Sensizliği parçalıyor aciz bedemin ellerimle
Hicab gözlerken senin eşsiz benzini
Bu feryat ruhumun, seninle beslerken kendini