YORGUNLUK BİLMEZ
Hakk’a adamışsa başı, akılı;
Hak uğruna yaşar yorgunluk bilmez!
Yoluna serseler taşı, çakılı;
Her engeli aşar yorgunluk bilmez!
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




AZİZLİK, SALİHLİK, MUHTEREMLİK, AKİLLİK VE MÜBAREKLİK VARKEN SEFİLLİK NİYE ŞAİR? SEFİL DİYE BEYİNSİZE DENİR KARDEŞİM. MÜ'MİNLERE HİÇ BÖYLE KERİH BİR VASIF YAKIŞIR MI?
HAYIRLI ÇALIŞMALAR.
Sayın Cihat Şahin Bey,
Öncelikle bu açıklamalarınız için teşekkür ederim.
şiirimde kullanmış olduğum "sefil" kökünden türetilmiş "sefalet" kelimesidir.
Her ne kadar "sefil" kökünden türemiş olsa da "sefalet" kelimesi "sefil ile eş anlamlı kullanılmamaktadır.
"sefil" kelimesinin sözlük anlamı aşağıdaki gibidir:
1- Yoksulluk içinde bulunan, yoksulluk çeken, yoksul (kimse).
2. Alçak, bayağı (kimse ya da şey).
Siz burada 2. anlamını almışsınız.
Buradaki kelime anlamlarından 1.'incisi "sefalet" kelimesinin tam karşılığıdır. 2.'ncisi ise cümle içindeki konumuna göre her iki anlama da gelebilir.
İşte şair de bu şiirinde "Yoksulluk içinde bulunmayı, yoksulluk çekmeyi, yoksul kimse olmayı" gerektiğinde insanlığın yararına fedakarlık yapmak olarak görmektedir.
Aslında şair burada "sefalet" kelimesini "insanlık için her türlü sıkıntıya, eziyete, cefaya" katlanmak olarak ifade etmektedir.
İlgi ve alakanız için tekrar teşekkür ederim.
Selam ve duam ile Allah'a emanet olun.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta