Yorgun Yüreğim Şiiri - İbrahim Mahir Akça

Ne tutup seninle maviye yelken açabildik
Nede acılara elveda diyebildik
Acılar katlanarak büyüdü ellerimizde be karanfilim
Ne çok gülümsemeleri yok ettik içimizde
Yüreğimiz avucumuza sığmaz oldu
Güzelliğine doymadığımız bir şehri yuttuk sonra
Gözlerim değil belki ama
Yüreğim yorgun düştü,be karanfilim
Yüreğim yorgun düştü
Ayrılıklar ve hasretler
Nöbet tutuyor şimdi yanı başımızda
Ne sen dayanabilirsin artık burda kalmaya
Nede ben hazırım bu ayrılığı kucaklamaya
Söyle be karanfilim
Güneşi biz sermedikmi ayaklarının altına
Biz sevmedikmi be seni doyasıya çıldırasıya
GİT...
Git hadi git ; gözlerin yığılsın
Hiç bilmediğin bi kan tarlasına
Hadi git...