Yorgun düşmüş yolların tozunda,
Bıkmış, yıpranmış adımların özünde,
Hüzün kokan bir rüzgar esiyor içimde,
Gözlerimde yaşlar, yüreğimde sözler var.
Yorgunluğa bürünmüş bir güneşin altında,
Bıkkınlıkla yansıyan yüzlerde kaybolan,
Hüzün türküleri mırıldanan bir sokakta,
Işığın gölgesinde yorgun bir ruh ararım.
Gökyüzü gri, yıldızlar solgun,
Bir serap gibi uzakta hayallerim.
Gözlerimde düşler, yüreğimde yorgunluk,
Bıkkınlığın kucağında kaybolurum.
Yine de umut var içimde, bir damla su gibi,
Bir gülüş, bir dokunuş, bir an gibi parlayan.
Yorgunluğumla savaşan bir kahraman gibi,
Hayata yeniden sarılan bir yürek gibi.
Yorgun, bıkmış ve hüzünlü belki şimdi,
Ama yarın güneş doğacak yeniden.
Gözyaşları kuruyacak, yürek coşacak,
Ve hüzün yerini sevince bırakacak.
Yorgunluğun ardında umutlar yeşerir,
Bıkkınlığın ardında sevgiler gizlenir,
Hüzün bir gün solacak, yerini mutluluk alacak,
Ve yüreğimiz yeniden şarkılar söyleyecek.
Umudu kaybetme, yorgun ruh,
Gökyüzüne bak, yıldızlar seninle.
Güneş yeniden doğacak, umutla dolacak,
Yorgunluğun ardında seni bekleyen bir bahar var.
Kayıt Tarihi : 23.2.2024 19:56:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!