gidişinden sonra galiba ağladım
her bir kareme kaç damla düştü bilmiyorum
ve dostlarım ağladığımı görmüş olacaklar ki
suskunluğun uğultusunu astılar gözlerime
kusursuzluğundan yapılma yollar var önümde
bende yürümeye hal kalmadı
adımlarından doğru yolu bulamadım
yanlış anlaşılmalar yakamı bırakmadı
umutsuzluk penceresinden bakıyorum sana
dört bir yanın neşe saçıyor
sen mavinin kızı olduğundan
denizler bana yüz çeviriyor
kursağımda tonlarca yarım kalmış
hıçkırıklar ve ardından yazdığım mısralar kaldı
bazı geceler şairliğim sana emanet
çünkü ölüm bana doğru çoktan yol aldı
Kayıt Tarihi : 30.10.2016 00:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!