Yorgun Gönül Şiiri - Olcay Kasımoğlu

yalların içinde yorgun bir gönül
bir limana varmak isteyen
hani şöyle rüzgara da tok, acıyada

herkes bir şeyler ister
benim ki başka bir şey bu diyarda
ne bakkalda satılır ne de tezgahta
benim ki insana duran

her yılım biraz umut, biraz keder
yavaş yavaş hayata akan
belki boşuna bir çırpınış boşuna uğraş
dünyam dönmüş hazan bağına
gel de tutunayım dalına

gelsen de alsan beni
alsan da arındırsan acılarımdan
belki de derinlerde saklanmış
yaşlarımı alırsın kirpiklerin arasına
kaybolur giderim kim bilir
can olur, söz olur düşerim ardına

al beni sıcaklığına ısıt koylarında
ben sana bu kadar yakın gelmişken
uzak koyma yüreğinin sarayına
ilmeği istersen at yüreğime