Yorgun Gibiyiz Şiiri - Tevfik Yaşar Tekeli

Nedir gönlümüzde gurbet sancısı
Bu vatanda bizler sürgün gibiyiz.
Sahibi biz idik, laftı gayrisi
Koşmadan tükenmiş, yorgun gibiyiz.

Osman’ın Orhan’a sözleri neydi?
Şeyh Ede Balı’mın özleri neydi?
Söğüt’te ocağın közleri neydi?
Tarihe sırt dönmüş dargın gibiyiz.

Yok Fatih’i yakan ateşten eser,
Yok, bir Ulubatlı… bir adsız nefer.
Bir uyuz rüzgar ki her yandan eser,
Dalgıcın yediği vurgun gibiyiz.

Niçin bu gaflet var, bu uyku neden?
Bu gidiş nereye, yol iz bilmeden?
Hani necip millet, “yok”u var eden?
Öz benliğimize kırgın gibiyiz …

Yaprak kımıldamaz bahar yelinde,
Halimiz perişan alem dilinde,
Yürüyen olsa da Hakk’ın yolunda
Yerinde sayandan, durgun gibiyiz…

Yürekte umut yok, başlardan yana,
Bir hüzün dalgası hakim vatana…
Sanki mahkum olduk usta yalana,
Boynumuz büküldü yılgın gibiyiz...