Yorgun Geminin Fısıldayan Şiiri

Sessizce dalgalarla buluşur, 
Yorgun bir gemi, usulca sallanır. 
Yüzlerce yolculuk, yüzlerce hikâye, 
Gözlerinde saklıdır denizin sırrı.

Kollarında ağır bir yorgunluk, 
Rüzgârla dans edercesine yavaşça. 
Her dalga bir hatıra, bir iz, 
Dünyanın yüküyle yorgun düşmüş.

Gökyüzü geniş, ama içi dar, 
İçinde saklıdır eski zamanlar. 
Yüzerken sessiz, sanki uykuya dalmış, 
Yorgun gemi, denizin hayaliyle avunur.

Ayna gibi durur, durgun ve derin, 
Göğsünde saklıdır sonsuzluk ve hüzün. 
Yavaş yavaş, yavaşça, 
Yorgun gemi, sessizce, ufka bakar.

İşte böyle, hayatın yorgunluğuyla yüzen, 
Bir gemi gibi, hafifçe salınan. 
Dünyanın bütün yorgunluğu onun içinde, 
Ve yine de, o denizle barışık, sakince.

Emin Sultan
Yolculuk biter, deniz susar, 
Yorgun gemi usulca durur. 
Gönlümde saklıdır nice sırlar, 
Huzur bulur, yorgun kalbim durur.