Zordu gidenin ardından bakmak...
Belki de biz hırslarımıza yenik düşmüştük...
Belki de bize pencerelerimizden salona doğru akan ışıklar yetmemişti, alışıktı gözlerimiz bol ışıklı mutluluklara, yetinemiyorduk belki de elimizde olan mutluluklarla...
Belki de çok şey istiyorduk hayattan, yetiklik duygularımızı kaybetmiştik, belki de...
Aslında yaşam o kadar zengindi ki biz avuçlamayı bilemedik, belki de avuçlarımızı birbirimizde tuttuğumuzda belki de aklımızda doyumsuz bir sevginin özlemi vardı...
Oysa sokaklar mutluluklarını kutlayan insanlarla doluydu, bizse belki hırslarımızın peşinde oldukça unuttuk mutluluklarımızla yetinmeyi...
O şimdi ne yapıyor
şu anda, şimdi,şimdi?
Evde mi, sokakta mı,
çalışıyor mu, uzanmış mı,
ayakta mı?
Kolunu kaldırmış olabilir,
Devamını Oku
şu anda, şimdi,şimdi?
Evde mi, sokakta mı,
çalışıyor mu, uzanmış mı,
ayakta mı?
Kolunu kaldırmış olabilir,
