Aşkla henüz tanışmamış bir yüreğin acemiliği varken üstünde
Bilesin ki gözlerin her zaman şımartmaz beni
Ne endamın, ne de kokun esir eder ruhumu
Yol yordam bilmeden uçsuz bucaksız bu patikayı birlikte yürürken
Yüzü koynu aşkın kuyusuna düşmeye ramak kala
Kalkardım yine el yordamıyla ve kimseye aldırmadan
Sen ki ardıç ağacının dallarına sığınan yorgun bir cikla kuşunun
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta