Yordular beni Şiiri - Erdal Balık

Altı sene evvel vardım Konya ya
Nerden gelmiş deyi sordular beni
Kars elinden geldim dedim buraya
Hayvan besler diye yordular beni

Sazımı görünce abdal sandılar
Sözüme tuz serpip ekmek bandılar
Yaprağımi döküp dalım yondular
Tam civan çağımda kırdılar beni

Vardım Mevlananın şol divanına
Harakandan selam götürd üm ona
Gel beri gel dedi sarıldı bana
Sems ile beraber gördüler beni

Görenler bu sıra erenler idi
Hak yolunda canın verenler idi
Aşkın delhizine girenler idi
Mana çamuruyla kardılar beni

Cahil Baba oğul orya kondular
Yüzüm görüp buz kesilip dondular
Bal tasında tatlı ağu sundular
Hasedlik okuyla vurdular beni

Maksudu kin olan asla bay olmaz
Yağiz demeyinen yağız tay olmaz
Allah diyen hiç bir zaman zay olmaz
Gam efkar yurduna sürdüler beni

Kul Erdalı der kenara yazdılar
Beni değil Aşık şemi üzdüler
Destursuz niyeti bozuk gezdiler
Vakitsiz el vurup derdiler