Yonga Şiiri - Turan Yükseloğlu

Görünen harman,
Ne saptan, ne de samandan,
Balta kader, rende keder,
Yonttular cennet vatandan,
İşte bu harman,
Vatandan çıkan yongadan,
Gel de dayan;
Dirhem, dirhem götürdüler bu candan,
Nankörlerin gözü gönlü kör olmuş,
Gözlerini sadece dünya malı bürümüş,
Utanmadılar 15 inde şehit yatandan!
Gel de dayan.
Çuval-çuval Götürdüler bu vatandan,
Su yüzüne çıkmış soygunu görmeyen,
Soyulan kimin maldır deyip sormayan,
Karabasan çökmüş üstüne bu milletin,
Vatanın bağrına oturmuş deccal illetin,
Mehdi ol defterini dür,
Sor-Sorgula sebep olandan.