Yonca Şiiri - Sami Aydoğan

Nelere gülerdik biz
loş sokak lambalarının altında sevişirken
Uğur böcekleri şahit
ya da kırda bayırda topladığımız dört yapraklı yoncalar

Seviyorduk en az ikimiz kadar
Karanlıktan korkan
yalnızlıktan ürken insanları
ve türettiğimiz fikirler vardı
yaşanmışlıklara dair.

Susmak bile bizim için bir oyundu
Hatırladıkça hala gülüyorum
Oyunu kaybetmemek için
polise dilsiz numarası yaptığını

Düşündükçe seni
ne kadar üşüyorum bir bilsen
ve özlüyorum
Şimdi karanlığı yırtan o kahkahanla
çıkıp gelsen
Karanlıkta yürümek
yalnızlıktan kurtulmak istiyorum
Benim için acil fikirler türetmen lazım