Yolun Sonu Şiiri - Enes Sarıca

Kuralı varsa sevmenin, korkmayın sevin.
Ayrılığı düşünmeyip hülyalara erin.
Hayat bu kısa bir o kadar da derin.
Yaşamdan kopmayıp el ele verin.

Ben yazdığım kadarım sizler okuyun.
Şiiri sevin, sevdirin herkese okutup.
Belki karşınızdadır aşk denen o kutu.
Yolun sonunu görmeden nereye durun.

Durum bu anlatmaktan ibaret.
İdare et gönlüm bunlar birer işaret.
Yaz, çiz, karala kendini ifşa et.
Görmesem de şiirlerim okuyanlara emanet.

Göz görür, el yazar, kulak işitir.
Sevmek için bin bir neden varken sevmemek niyedir.
O kadar aç insan varken bu neyin diyeti.
Sizin kötülediğiniz bizler yeni nesiliz.

Bu bir şiir, bu artık benim eserim.
Atın üstünüzden kötülük denen deseni.
Ne seni anladım ne siz beşerleri.
Bizler yaraya merhem değil, deşenleriz.