Sen gittin ya, buralardan
Rüzgâr hiç böylesine esmemişti
Yağmur, kudurmuşçasına
Hiç böylesine kendinden geçmemişti
Gidişine üzülen bir tek ben değilim
İşte rüzgâr, işte yağmur
Dönüşün olacak mı bilmem
Hepimiz böylesine mağdur
Yoksa yanlış mı ifade ettim
O rüzgâr
Benim yüreğimden mi esti
O yağmur
Duygularımdan mı koptu da
Damla damla kendinden geçti
Ama bir gerçek var ki
Bir tanem
Dönmeyi düşünmezsen eğer
Yüreğimde ki rüzgâr esmeyecek
Kalbimden tek damla yağmur düşmeyecek
Belki de hiç bir zaman sevmeyecek
Çok uzun yıllar sonra
Yağmurun uğramadığı
Çürümüş topraklarda mezarımı bulacaksın
Ve pişmanlıkla neden böyle oldu; diye soracaksın
Şimdi sonsuza kadar git
Ve bende ki varlığınla ebediyen bit
Yolun açık olsun
İsmet Can
Kayıt Tarihi : 20.4.2022 22:30:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!