Yaralandığımda, ortam buram ağırdığında,
İçim sızlayıpta fırtınaların da hırpalandığım da bile sesim çok çıkmaz.
Duyarsızlıktan, umarsızlıktan değil..
Derdime derman olmayacağından...
Kimseden beklemem bir şey, ummam...
Ayakta olduğum sürece yoldayım.
Ayakta olduğum sürece onlarda yoluma çıkar...
Kimi benle yürür, kimi kalır beri de...
Kayıt Tarihi : 27.9.2020 14:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!