Yolsuzluktur Öldüren Bizleri

Kapanıp giderdi bizimle açılan tüm kapılar
Bir rengin bizim rengimizde solduğunu görürdük
Akranımız bulutlardı, onlarlaydı yarışımız
En güzeli,
karşılıksız sevdalara açıktı gönlümüz.
Her daim kutlu bir günü gözlerdi gözlerimiz.
Derken,
umutlarımız toprağı eller gibi dizlerimize karaltılar bıraktı.
Bir deniz olduk, bir umman,
ırmaklar gibi hep deryalara karışır oldu sözlerimiz.
Sevgimiz eksilmedi ama,
noktalar konulamadı muhabbetimize
Bu yüzdendir koymaz
artık direncini kaybetmiş adamların söylevleri
tınlamaz,
boşa kürek çekenler ırgalamaz bizi
dedik ve yürüyoruz yürüyeceğiz dediğimiz yolda
biliriz, yolsuzluktur çünkü öldüren bizi
şiirin hünerine teslim ettik kendimizi...