Yolsuzlarında Şiiri - Ferhan Akbaş

Yürüdüm,
Şehrin kimsesiz yolsuzlarında...
Hani öyle yolsuzlarda değil ;
Taze toprak kokan yolsuzlarda,
Düşüncelerimdeki kasvetli bulutlarından
Çiğ tanesi düşmüş goncaların yanından,
Kalbimin yoksul durağına kadar yürüdüm.
Etrafım çok kalabalıktı aslında ;
Pencereler,
Koltuklar,
Perdeler,
Camlar gibi nesnelerle,
Ve bir o kadarda insanlarla yalnızdı içim...
Bütün simaları tanıyordum çünkü,
Hepsinde sen vardın
Sonra yabancılaşıyordu bütün simalar,
Sanırım,artık
Gidiyorsun benden...
Aklımdan...
Yüreğimden...
Ruhumdan...
Ve zamanla insan anlıyor ki,
Sığınmak için liman olması şart değilmiş,
İnsan kendine liman olabilirmiş,
İnsan kendi kendine yetebiliyormuş...

05/05/2020