Yolsuzlar Şiiri - Bilal Dağ

Yolsuzlar

Çıkarsız iş yapmazlar,
Helâli unutup haramsız yapamazlar,
Fakir-fukaradan almadan duramazlar,
Zengine vermeden yerinde duramazlar,
Liyakat deyince duymazlar,
Torpil olunca her yerde yolsuzlar!...

Hayır-hasenatı garibana yükler,
Kendine gelince Dini alet eder,
Riyakarlıkta en önde gider,
Milletin arasında ahkam keser,
Güçlüyü görünce kediye döner,
Yolsuzların yüzlerinden haramkörlüğü okunur!..

Bozuk plak gibi aynı şeyi söyler,
Halkı kandırmak için Allah der,
Gavuru görünce kucağına atlar,
Dün ak dediğine , bugün arap der,
Dinini-imanını çuvala koyup dolarla satar,
Yolsuzların kıvırmada meziyetleri takdir-e şayandır!...

Yalan söyleme de sınır tanımaz,
Söylediğine kendi bile inanmaz,
Dostla-düşmanı ayırt edemez,
Kandırma ve kandırılma sanatını kullanmadan duramaz ,
Yaltakcıların gazıyla adam olunmaz,
Yolsuzların pisliğini zemzem bile paklamaz!...