Yollarda Şiiri - Ayşe Uçar

kırklandı acının sır kapıları
zırhlandı sürmeli dualarla suskunluk
güz pencerelerine çarpıp çarpıp
öldü kuşlar

al bir gelindi karanlığın eli
sararken kanlı kolları duvarları
yuttum soluğumu bekledim
gizli aynaların körüklü
yansımalarında

ipekten bir övgüydü
zihnimin kör topal sanrıları
sarıldıkça dolandıkça boynuma
yaralı ellerim yenik düştü
toprağa

ucube gölgeler büyüttüm
mum ışıklarında titrek eteklerinde hüzün
sürekli uyuyup uyanıyordu içimi yakan
kötülüğün zorba dili

bin kez vuruldu
saçlarımda körpe kırlangıçlar
ahı kurumuş sözler biriktirdim
dağlar kadar büyük kederli
tepesi dumanlı

bahtımın sürgünüydü kalbim
benden uzak ocaklarda yanıp sönen
ateşlere düşüp savrula savrula kavrulan
gözlerimden akan lav selleriydi
yüzümü param param
parçalayan

k i m s e s i z d i m hep uzun yollarda

..........

1502202516:04