Yolcudur her bir insan; baki değil şu arzda!
Gelir cemi; tek yoldan, tefrik olur dünyada.
Herkes insan sureten; tercihler farklı tarzda,
Kimiler öze gider; kimide gider yâd’a.
Herkesin gelir yolu; ancak ruhlar ilinden,
Unsurlara uğrayıp, geçer âdem belinden.
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
İnşanız kelamınızı saray etmiş... Sırçalarına kem söz sıçratmaktan korkarak da olsa zihnime sızan bir hoşnutsuzluktan haberdar etmeliyim sizi...
'İlahi müminleri; sapıtıp atma nar’a! ' bu sözdeki fiille fail arasında bir tutarsızlık mevcut gibi... saptırmak fiili belki uygun düşebilir, lakin sapıtmak fiili yakışıksız ve mana itibariyle boşlıkta kalmış...
SAYGI ŞİARIMIZDIR...
DUA borcumuz...
anlamlı şiirinizi kutlarım...
İlahi müminleri; sapıtıp atma nar’a!
Affedip zararları; mizanda geçir kar’a!
Habib-i edibinle; gönder o hoş diyar’a!
Bu fakir o uğurda; canını eder feda!
güzel bir şiir okudum yüreğin ve kalemine sağlık
selam ve dua ile
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta