Bizi ölüm diriltecek; can yakan
Azabını tadarak son doğumun
Gideceğiz.. ya kuşlar gibi pür neşe
Yahut yetim çocuklar gibi mahzun...
Yaşıyoruz sandığımız günleri
Yolculuk telaşı saracak belki
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta