Tepelerden inmişlerdi
Yolcular geçiyordu önümüzden
Başları önlerine eğikti
Tanınmadılar
Beyaz gibiydi yüzleri
Gündüzden çıkmışlardı yola
Karanlığın son seferinde
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Yolcular
kim bilir
belkide
zorunlu bir göçün
tayfasıydılar...Değerli Çelik size teşekkür ediyor anlamlı ve bir okadarda bilinmezlik yüklü şiirini özden alkışlıyor tebrik ediyorum...sevgiyle kalın dost..
kanıtını kendi yapan ve yok eden bir suç gibidir şiir,o yüzden kim nereye gitse şair de onunla gelir,soğuğu soğuktan daha somut duyumsatabilmesi ondandır belki de...şimdi bir şeye sıkılsanız söz gelimi,kapı çalar üç beş dize toplanır gelir,çünkü şair onların babasıdır ve şair sizdedir...buz sıcağı bir şiirdi ve çok güzel...Teşekkürler size...Bülent Aydınel
kanıtını kendi yapan ve yok eden bir suç gibidir şiir,o yüzden kim nereye gitse şair de onunla gelir,soğuğu soğuktan daha somut duyumsatabilmesi ondandır belki de...şimdi bir şeye sıkılsanız söz gelimi,kapı çalar üç beş dize toplanır gelir,çünkü şair onların babasıdır ve şair sizdedir...buz sıcağı bir şiirdi ve çok güzel...Teşekkürler size...Bülent Aydınel
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta