Yolcu düşer sonsuz bilinmezliğe,
Toprak zindan, gökyüzü buzdan ırak.
Yüreğin ta dibinde o ince sıla sesi,
Her an, kahrolası bir çağrı yaparak.
Kanar ruh o gözü bağlı bildik yere,
Sanırsın ki kor diner, yara kapanır.
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta