Önüme doğru yürüdüm, her şey arkamda kaldı:
Anamın beni karnında taşıyarak yürüdüğü yollar,
Babamın beni kanında bulundurarak ektiği tarlalar,
Çok uzaklardan bana sevgiyle bakan dağlar,
Akraba gibi cana yakın ağaçlar,
Çiçekler, bitkiler, kuşlar, böcekler...
Kimse yıkamaz zannettiğim evler,
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim