Yol uzun,çok...yokuş!
Ah elleri sevda boğan yalnızlıkların kaçağı
Adına hüzün değmiş ki
Yine de bırakma bu yorgun sevdayı.
Sen uzak mı sandın
Soğuk külleri savrulmuş hayatı?
Hangi acıya yatsan sessiz gece
Hangi kimsesizliğe değsen kimliksiz bir bilmece...
Yol uzun,çok...yokuş!
Ah sesi sisli,gizi puslu
Zamanı olmayan anlamsız korkuların kör bıçağı
Biter mi sandın bu şarkı?
Geçer mi?
Kalbinin ortasında yatan o (k) ansız mermi izi...
Yol uzun,çok...yokuş!
Ah mevsimleri yakan
Cehennem bakışlı gözlerin sahibesi
Alev alev bir kargaşanın
Karmaşık hisleridir hayata karıştırdığın.
Bir kördüğümdür!
Düşleri yorgun zihninin çözemediği
Ve aşktır aslolan,
Değdiği yeri yakan cehennem gözlerinin görmediği...
Yol uzun,çok...yokuş!
Sevda yakar,aşk yakar,gözlerin yakar
Bittiğim yerde ol.
Yakanım ol,yandığım ol
Bu çok uzun bir yol...
Kayıt Tarihi : 1.3.2010 18:33:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!