Yol Göründü Şiiri - Seyit Burhaneddin Kekeç

Bir feryat ki
Acıların çığlıkları yankılanır yüreğimde
Bir tükenişin yonttuğu gözyaşları bunlar
Yüreğimde volkan
İçinde ruhum yanıyor
Göğsümde tonlarca yük
Altında inleyerek eziliyorum
Bakışlarım, buruk hüzünle karışık hayalperest melankoli
Çaresiz, bir kabulleniş
Kalbe söz geçirememişlerin hercai isyanıyla boyun büküş
Dünya kayıp giderken avuçlarımdan
İsmail tevekkülünde bir teslimiyet
Dudaklarımda serçe tebessümü
Kelebek kanadında kalbim, coşkulu ve özgür
Biliyorum, bir sevgili gibi gelmekte gelen
Bu acılar biter mi bilmiyorum
Yerin altı mı üstü mü daha güzel
Merak bile etmiyorum
Bildiğim tek şey
Her nefeste o sonsuz sevgiliye
Biraz daha yaklaşıyorum...

©
9 Ağustos 2025
11:10