Yol Geçen Şiiri - Derya Kızılgöz

Bana ayrılıklardan söz etme

Yüreğim sus

Henüz çıkaramadım saplanan okları

Ardım sıra atılan

Geçtiğimdir hala tünel

Karanlığa tok

Aydınlatması olmayan

***

Batıyor canıma

Gönülde büyüyen gülün dikeni

Katlanmazdı kalbim bu acıya

Özünde sevda olmasa

***

Yol geçiyorum karanlık

Sonu nereye varır bilinmez bir tünel boyunca

Arada inen ışık huzmeleri olmasa

Unutturur aydınlığın ne olduğunu

Zifiri karanlık

Umuttur peşine düştüğüm

Sonsuz aydınlık