Istanbul Bakirkoy 7Aralik
Geceydi.
Kendi içimde kurulmuş, çoktan yıkılmış bir şehrin sokaklarında yürüyordum.
Taşlar birbirine çarpmış, yolların izi kaybolmuştu.
Her köşe başında bir çıkmaz,
her duvarın ardında çökmüş bir sessizlik.
Ayaklarım, artık yönünü unutan bir pusulanın titrek ibresi gibiydi.
Sen kocaman çöllerde bir kalabalık gibisin,
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.
Devamını Oku
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta