Istanbul Bakirkoy 7Aralik
Geceydi.
Kendi içimde kurulmuş, çoktan yıkılmış bir şehrin sokaklarında yürüyordum.
Taşlar birbirine çarpmış, yolların izi kaybolmuştu.
Her köşe başında bir çıkmaz,
her duvarın ardında çökmüş bir sessizlik.
Ayaklarım, artık yönünü unutan bir pusulanın titrek ibresi gibiydi.
Bir deniz bekliyorduk. Duvara çarpıp ölmesi gibi
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Devamını Oku
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta