Yol Şiiri - Kürşat Sungur

'En çok kim sevdiyse seni, en son o kalacak yanında'
diye söylemişti ihtiyar.
Sınanacaksın hayatın boyunca
Bazen bir kor ateşin içinde
Yağmurları bekleyeceksin
Bazen
Bir buz dağının üzerinde yürüyeceksin yalınayak
Duvarlarla başbaşa kalacaksın çok defa
Kimsenin seni anlamadığı
Bir boşlukta
Savrulup gideceksin
Cinnet köprülerinden
Gülümseyerek geçeceksin
Bir insan pazarlarda nasıl satılır
Nasıl ateşe verilir umutlar
Öğreneceksin
Asırlar geçmiş gibi geçecek zaman
Zamanla sende değişeceksin
Herşeyin hızla yok olup gittiğini farkedeceksin
Kendi yolunu bulmak yine sana düşecek
Bu evrende
Hükmünü yine kendin verecek
Yolunu yine sen çizeceksin
Böylece yeniden doğacak yüreğin yeryüzünde
Ruhunda dikiş izleri kalacak her yaranın
Yaralarınla yaşamaya devam edeceksin
Bir gün
Elinden sımsıkı tutacak bir umut usulca,
Bütün iç çekişlerin ve bütün acıların dinecek
İçinde çiceklenirken yeni bir bahar
Sokaklarında yüreğinin neşeyle
En güzel şarkılar söylenecek
İhtiyarın sözleri
Aklından geçecek.
En çok kim hakettiyse seni, en son o kalacak yanında
Ve sen en çok neyi hakettiysen
Onunla yürüyeceksin artık
Bu uzun yolda...