Yol Şiiri - Mehmet Güven 4

Kimine dünya kimine para bal olmuş
İlim yok bakan kör olmuş
Hırs ile mevki kendine dost olmuş
Ahiretini yakanı gördüm

Neyin birikintisi bu neyin
Tut bakalım bırakma nefesin senin
Seninde toprak olacak gözlerin
Ayna ile düşman yüzler gördüm

İki şey insanı insan yapar
Biri merhametidir biri vijdan
Sessiz kullaridir hayvan
Aşina zehir katani gördüm

Ne oldum değil ne olacam demelisin
Bir er eteği bulup opeceksin
Tovbenin üstüne tövbe edeceksin
Eğri yolunu düz edenler gördüm

Mehmet de çok nefsine yenildi
Kimi zaman hayır çok şer işledi
Dost dilinden hakikat söylendi
Manayı hissettirenler gördüm

Kısmet uzanmadan ele gelmezmis
Yola cikmadan varilmazmis
Zikir ile kapısı çalınırmış
Yolda ne dönenlere denk geldim

Bu işin en başı sabır
Biraz ortası kahır
Mücadele ile hedef e varır
Ben ne şeytana yenilen bildim

Bazi gece mezar ziyaret ettim
Bylu boyunca uzanmış pişmanlıklar gördüm
Yalnızım diye çığlıklar duydum
Dua ya susayan ruhlar bildim.