İnandığım doğrunun senden geçtiği hayatımın ilk harfi olman mı,
Okuduğum şiirden yüreğimi alıp yola düşmem mi,
Gel dersin gelince de sessizliğinde akıl tutulmam mı,
Söylemediklerinden daha çok söyleyemediklerinin arasında dağılıyorum,
Ezmedim seni ezip te geçmedim,
Yüreğime ruhuma hançer gibi mi olmalı yoksa kirpiklerinin her tanesinde kaybolayım mı !
Yeter ulan yeter kapında kuş olsam sussam!
Çok seven kimmiş, sen benken ben senken kimmiş mi sorusu bu ulan !
Söyle kalbine de engel koy,
İzin almadığım her yol kapı duvar mı ,
Kucaklaşmadığın kollarım elim kolum tutuldu,
Kutup yıldızıymış kapında kaç saat bekledim,
Geldim ulan geldim de engellerinin kıyısında yıkıldım.
Kalbim acıyor ruhum nefes almasam,
Yolda kaldım yolda ayaklarım buz tuttu
Çıkan rüzgarla yağmurun taneleri bedenimde his kaybı,
Saf sevgi saf sevgiydi egom yoktu tanıdığın bendim tanıdığın Elifti.
Açılmayan telefon suratıma çarpan akıl tutulmam ,
Arkadaşımın feryadı banaydı unutmadım .
Engelle ruhumu da uzaklaştır yaktığın ateşle kavurdun ,
Delirttin delirdim ego savaşları yoktu ulan saf sevgiydi .
Kıymet bilmediğin özrüm, suratıma çarpan akıl tutulmam,
Ben böyle delirirsem ne olur ,
En kıymetlini elinin tersiyle ittin ,
Kaleyi yıktın ulan ...
Güneş bana doğmuyor yatağın soğuk tarafı da yok ,
Uyumuyorum..
Hergün bir parça eksildiğim akıl tutulmamsın.
Kayıt Tarihi : 13.11.2025 14:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!