Kaç kere yenip şu cesaretimi, aynı yolda yürüsem,
Bilirim, bir yerinde yine bulacak beni hüzünler.
Bitirememek ayıp değil yürüdüğün yolu,
Ama her şeye de denmez kader.
Gitmek, bitirmekle eşdeğer değil her şeyi,
Kalmakta çözmüyor akla asılı kalanları.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta