Milyonların en önünde,
Aydınlığa yürüyorum.
Dönüp,baktım ki,arkama,
Yanlızım ve bi careyim.
Her zaman böyle mi olacak?
Daha kaç aydın yanacak?
Çarpık düzenin çarkında,
Nice ümitler sönecek... (Nakarat)
Gün ışığında mum yaktım,
Zahmeride yanıyorum,
İnsanlığa diyet oldum,
Haziran'da donuyorum.
Yüce dağın tepesinde,
Yağlı kendir nefesinde,
İdamların sehpasında,
Azraile gülüyorum.
Birileri karıştırır,
Kuzuluğa alıştırır,
Alın terim ekmeğimi,
.......... paylaştırır
Kayıt Tarihi : 26.5.2007 18:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!