Şimdi fırtınalı bir kuştur
bizim yokuşlarımızdan uçan,
şehre abanmış yıldızların 
kadın çığlıkları duyduğu bir gecede
bilinmez kimler ağladı,
kimler yağmurda ellerini yıkadı,
onların ağızlarında yıldız tadı vardır
ve yaşamları rehindir 
eskilerden kopup gelen şarkıların elinde,
gözyaşları uzundur burada
onların öyküleri sarsardı gri  körfezi  bile,
yıldızlar ıssız yokuşlarda beklerdi bizi
bu sokaklar hatıra biriktirdi geceler boyu,
ah, şu gökyüzüne yakınlık olmasa
kimse sevdayı ve acıyı çekemezdi burada
ve bu şaşkın yıldızları
kimse çağırmazdı masasına.
Kayıt Tarihi : 16.12.2014 20:28:00
 
 
 
 
 Şiiri Değerlendir
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 
 



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!