Yokuş Aşağı Sessizlik
Bir yokuşun kenarına bırakıldık,
Ne tırmanabiliyoruz
Ne geri dönebiliyoruz.
Dudaklarımızda yarım bir şarkı,
Sustuğumuz her şey içimizde büyüyor.
Birisi "iyisin" dese
İnanasımız yok artık.
Zaman bile yürümek istemiyor
Bu siyah perdeli günlerde.
Sadece susuyoruz,
Ve sessizliğimiz
Çığlığa dönüşüyor içimizde.
Mayıs/ 2025
Kayıt Tarihi : 20.5.2025 22:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!