Sesinde içli şarkılar inleyen zamanın gölgesine
Çatık kaşlı, yüzü avuçlarında bir gün düşüverdi.
''İnsan gibi insan'' a has olan
Soylu sevdasına ağlıyor şair.
Ey divane gönül;
Niçin? nereye? koşuyorsun çatlarcasına
Kimin ellerinde dizgin
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta