Yoktur Şiiri - İsmet Murat

YOKTUR

Sabah olmuştur neyime ,
Bir danışayım Bey’ime,
Fit’ neyi sokup Beyin’e.
Uykusunu alan yoktur.

Çıkar değirmen bendine,
Hep yenik düşer fendine
Kul eder kendi kendine,
Onu derde salan yoktur.

Bırak ay geri çekilsin,
Mazlumun beli bükülsün,
Sıfatı yere dökülsün,
Göz yaşını silen yoktur.

Allah için akıtmaz yaş,
Yastığa hür koyamaz baş,
İnsan cimri, bostan yavaş,
İnan zerre talan yoktur.

Meyil edip aşığına,
Bel bağlayıp maşuğuna,
Bakarak gün ışığına,
Hayallere dalan yoktur.

Sarılarak silahına,
Girip masunun ahına,
Seherlerde günahına,
Ağlayarak solan yoktur.

Küçümseyip yoksulluğu,
Döşeyip arsız yolluğu,
Saadetle mutluluğu,
Arayıp da bulan yoktur.

Aman gardaş beni yorma,
İki de bir soru sorma,
Bu işin üstünde durma,
Bu dünyada kalan yoktur.

Bu nasıl iş nasıl çile,
Müçtehit'im haktan dile,
Yalan dolan, hile ile,
Kalkıp abad olan yoktur.

İsmet Murat (Müçtehit)
Halk Şairi