Yoksunya Bu Şehirde Şiiri - Hüseyin Er 2

Yoksun ya bu şehirde, bugün her yan karanlık.
Ankara’ya ve gönlüme en karanlık sisler düşmekte.
Sen yokken gözlerim görmeyip, nefesim kesilmekte.
Nasıl alışabilirim sensizliğe.
Bu şehir sanki her an üzerime gelmekte.

Yoksun ya bu şehirde, sokaklar bomboş.
Ne aşk nameleri geliyor kulağıma,
Nede sevenlerin aşk nidaları.
Boşalmış tüm bu şehir yokluğunda.
Ne bülbül sesi geliyor kulağıma, ne senin sesin.
İçimi alt üst eden senin hayalin.

Yoksun ya bu şehirde, içimde bir hezeyan.
Sanki her yan yapayalnız ve ıssız,
Kimsesiz bir adaya düşmüşüm.
Ne sevenim ne sevilenim var.
Çıldırmamak elde değil.
Yokluğun her gün karabasanım olacak.

Yoksun ya bu şehirde, şehir suskun.
Ne çocuklar oynuyor sokaklarında,
Ne insan var kaldırımlarında.
Sensiz tüm parkları dolaştım.
Bir çift sevgili görürüm umuduyla.
Yok, kimsesizler yok yokluğunda.

Yoksun ya bu şehirde, bütün yollar kapalı.
Her yan darmadağın her yan yaralı.
Hiçbir yere çıkamıyorum evden dışarı.
Sen yoksun ya benim için,
Bütün dünya ağır yaralı.

31.07.2005 Saat 09:00
Hüseyin EROĞLU