Bu nasıl bir yoksulluk..
Bütün ülkeyi sarmış..
Bedenler tok olsa da..
Ruhlar aç kalmış..
Kimsenin kimseye..
İtimadı kalmamış..
Kalabalıklar arttıkça..
İnsanlar yalnızlaşmış..
Evi arabası parası var..
Ama güvenecek..
Bir tek dostu yok..
Emek vermiş büyütmüş..
Evlatları var..
Ama..
Yaşlanınca içlerinden..
Ona bakacak..
Birisi yok..
Sevgiler desen..
Sadece..
Maddiyata dayalı..
Her türlü erdemden..
Sadakatten yoksul..
Bütün sohbetler..
Sadece dedikodu..
İlimden, bilimden..
Bilgiden yoksul..
Olsa da neye yarar..
Mal, mülk, variyet..
Artık bu toplum..
Toplumu toplum yapan..
Tüm değerlerden..
Yoksul..
Ayhan M.
Ayhan Maloglu 2
Kayıt Tarihi : 20.11.2025 08:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!