Yokluk İçinde Bir Var Sanrısı

Bazen bir ses,
bazen yüzümü okşayan bir rüzgar
Alır götürür ruhumu çocukluğumdaki sokaklara
Anılar yalnızca geçmişten mi ibaret?
Yoksa bugüne seslenen bir münâdi mi?
Bazı hayallerim var benim
Rahatsız etmez kimseyi
Çoğu zaman sessizdir söylemleri
Bazen bir dağ başında bir kitap yazmak
Bazen insanların bam teline dokunmak gibi.
Dile gelmez hayallerim var benim
Büyütmek için taşıdığım
nazlı bir sevgili gibi.
Kendime verdiğim sözlerim var.
Kendi derdine düşmüş
aciz biri olarak göçmemek gibi.
Küçük görünen hayallerim de var.
Bir kitabın son sayfasını çevirmek gibi.
İmkânsız hayaller de taşırım mesela
Düşünmekten vazgeçmek,
bitmeyecek bir kitabı okumak gibi.
Çoğu zaman hayat
Acele edilmemesi gereken bir yolculuğu andırır.
Bazen de sessiz bir odada
Kağıda dökerken kelimelerimi,
kimsenin duymadığı
kendime en yakın olduğum anda
dönüp kalbimin olduğu yana
elveda diyebilmek hayata.