kader diye çekilmiş alnıma ince çizgi,
yokluğuna sisler çekilmiş perde perde,
şeytanla melun oldum ben, ankayla küle döndüm...
bir şehir yanarken yalnızlıktan-İstanbul yanarken-
gemilerim kağıttanken, yinede sırtımı dönmedim sana...
... şimdi ispat istemeyen bir aşkın boşuna söylenmiş fetvası gibi dursanda
karşımda, ben faniliğimden soyundum sonsuzluğum...
yalnız sana inanıyorum....
Kayıt Tarihi : 5.2.2012 23:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
