Yokluğunun esiri oldum sensizlik ten biçare
Mecnun oldum çöllerde sevginden yoksun avare
Kalemim yazmaz oldu dilim ise dönmüyor
Sana olan hasretim yokluğunla hiç dinmiyor
Varlığınla yaşıyorum beni mahrum bırakma
Seni seven yüreğimi yokluğunla dağıtma
Zaman geçmez oldu saatler durdu sanki
Bir şans daha versen elimde başka ne varki
Laf anlamaz söz dinlemez ki bi çare
Uslanmıyor deli gönül aşkından olmuş divane
Yetti ayrılık yokluğun her gün bir işkence
Tüm dertler bitecek sen hayatıma dönünce
Kayıt Tarihi : 17.12.2013 12:08:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Kaybolan yılların hikayesi

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!