Ben değil bu bedendeki
Kendimi tanıyamıyorum
Her yerde sen varsın sanki!
Artık aynam bile bana yalancı.
Ne kapanmayı istiyor gözler
Ne de karanlığı
Ne susmayı biliyor dudaklar
Ne tek kelime etmeyi
Bir baksana bana,
Ne kadar değişmişim!
Tutsana ellerimi
Ne kadar da seninmişim!
Gündüzler gecelerden daha karanlık
Loş sokaklarda bağırıyorum şarkımızı
Keşke yanımda olsan birazcık
Değse birbirine gözler; bir yapsa ikimizi
Hepsi yokluğunda
Nedeni yokluğun...
Rüyalarımdan çıkmıyorsun hiç
Sesin boş duvarlardan yankılanıyor
Saçların! Yine özgürce savruluyor semalarda
Yokluğunda çaresiz yapayalnızım işte
Yokluğunda!
Kayıt Tarihi : 17.9.2013 02:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!