Yokluğun yıkıyor yüreğimin limanlarını
Yokluğun yükü biniyor her gemiye
Soludukça bu kentin dumanlarını
Bir ben bir yokluğun kalıyor geriye
Yok mu aksime vuracak bir ses
Hep dört duvar arasında mıyım
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
