Yokluğunu tattım bu sabah.
Zamanın acımasızlığıyla tanıştım ilk kez...
Taş bağlı ayaklarımı, âmâ gözlerimi gördüm.
Yokluğundu beni sarmalayan,
Sensizliğin koridorlarında.
Bir tomurcuktum sanki, dalında solmuş.
Baharı yaşamamış bir kır çiçeğiydim.
Aşkı nasıl da çiçekce yaşamıştık biz kadınım
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Devamını Oku
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Haykırdığım tek gerçek vardı: yokluğun cehennemimdir...
cehennem ki ne cehennem
saygılar
tebrikler
doğrudur...
sevgilinin yokluğu bir ateş
tebrikler başarılar
Saygılar Tarık Demirli
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta