Yokluğunu tattım bu sabah.
Zamanın acımasızlığıyla tanıştım ilk kez...
Taş bağlı ayaklarımı, âmâ gözlerimi gördüm.
Yokluğundu beni sarmalayan,
Sensizliğin koridorlarında.
Bir tomurcuktum sanki, dalında solmuş.
Baharı yaşamamış bir kır çiçeğiydim.
Neşe ile ızdırapla,
Düşünce ile dolu iken,
Tükenmez ezalar içinde,
Ümitler, tereddütler geçirirken
Kederler içinde yoğurulurken
Mesut olan,
Devamını Oku
Düşünce ile dolu iken,
Tükenmez ezalar içinde,
Ümitler, tereddütler geçirirken
Kederler içinde yoğurulurken
Mesut olan,
Haykırdığım tek gerçek vardı: yokluğun cehennemimdir...
cehennem ki ne cehennem
saygılar
tebrikler
doğrudur...
sevgilinin yokluğu bir ateş
tebrikler başarılar
Saygılar Tarık Demirli
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta