Yokluğun Şiiri - Serkan Beştaş

yokluğun...
Gidişin suskunluktu ,
Boğuk ve yitikti her sey
Sevgisiz bir ölüme benzerdi gidişinden sonraki günler
Yokluktu herşeyin ötesi
Aynalar gülüşünü yansıtmaz olmuştu
Hani ya gülüşün saklı bırakmadın mı?
Oysa sevgiyle gelendir diyordun
Kenetlenircesine sarılıp,
hiç bitmeyecekmişcesine gulmene
Sehirler kuşatırdık düşlerinde
ardından çiçeklenen,ufukları aydınlanan
gökkuşağının sevgilisi şehirler.
İmlasını unutturmuştun destansı yalnızlıkların,
Dağları deldirenin virgülü bendim
Noktası da sen.
Gözlerin yüreğimi delip geçtiğinde
aşk yitirilmemeli diyordun
ve ağlıyordun
gözyaşlarının seliyle yeryüzü çoraklaşıp,
yüreğim kavruluyordu.
Yitirdiğim ya sen nerdesin?