Yokluğun, yokluğun ey yar...
Donatmış hücrelerimi.
Her hücrem yokluğunun esareti altında.
Nasıl kurtulurum bu esaretten?
Nasıl kurtulurum yokluğunun ıstırabından.
Bilmiyorum.
Bir çıkar yol söyle
Bir ışık göster
Bir şey yap ta
Kurtulayım yokluğundan
Kurtulayım bu amansız iç çekişten...
Kayıt Tarihi : 22.11.2023 12:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!