Bu kaçıncı yokluğun da
Anıların idam sehpasına çıktım
Hasretinin yıldızlarını kac defa yüreğimden düşürdüm
Ömrümü özlemin yağmurları ile islattim
Kursağımda kuruyan anıların isliklarını
Efkarımı toprağa ektim
Uykularımın gelgitlerine sarıldım
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,